Grudniowo styczniowa aranżacja salonu

 Dzisiejszym wpisem przerywam wielomiesięczną posuchę. Mój blog potrzebuje tego wpisu niczym afrykańska ziemia deszczu lub przesuszona skóra influzji tlenowej. Choć na blogu hulał wiatr to w naszym mieszkaniu ciągle coś się zmienia. I mam nadzieję, że starczy mi chęci, żeby Wam o tych wszystkich zmianach napisać ;-). Jeśli nie, to trudno ;-). Nie czuję presji - mam z lekka wywalone i to jest chyba sposób na spokojne, szczęśliwe życie. Mam nadzieję ;-).

W każdym razie planuję i swe plany wcielam w grafik. Realizacja kolejnych projektów przebiega jednak  znacznie wolniej niż bym chciała. Startuję z wysokiego pułapu, z gigantycznym zapałem, by w ciągu kilku dni  znacznie obniżyć lot, a na koniec zaryć nosem w ziemię tracąc kompletnie zainteresowanie. Wyobraźcie sobie teraz co mamy w domu. Rozgrzebane kąty, istne pole walki. Trwamy w stanie przejściowym czyli z: wałkami, farbami, silikonami walającymi się u naszych stóp.
Ale do rzeczy! Nie zamierzam za bardzo przynudza.

 Zdaję sobie sprawę, z tego iż nie jest to odpowiedni moment na pokazywanie aranżacji świątecznych.  Cóż z tego?! Skoro u mnie nadal królują klimaty z końca roku, a w grudniu się po prostu nie wyrobiłam z postem. Trochę popadało(śnieg) i w nosy szczypie mróz więc mogę w takich okolicznościach przebywać i do kwietnia. A już na pewno do końca stycznia. No problem!

Migocące światełka, sznury żarówek, rozstawione wszędzie lampioniki wywołują u mnie ekstatyczne drżenia i nie jestem w stanie odmówić sobie obecności takich ozdób we wnętrzach. Omijam szerokim łukiem jednak ozdoby dające światło zimne.  Według mnie w nim każda twarz wygląda jak maska a każde pomieszczenie jak prosektorium. Ale może moja niechęć wynika z tego, że wnętrza na wskroś nowoczesne to nie moja bajka.

Jak widzicie moje dekoracje świąteczne mogłaby robić za dekoracje całoroczne.

Bo tak naprawdę prócz choinki to większość z nich jest bardzo uniwersalna.

Sznur światełek, lampiony, duża ikeowska gwiazda, choinka to cała lista tegorocznych świątecznych "przebojów'. Instalacja ozdób zajęła mi nie więcej niż dwie godziny ( oczywiście to czas z ubraniem choinki ).

Paleta barw, która od jakiegoś czasu gości w moim domu także bardzo mi odpowiada: biele,szarości i zielenie. Nie znudziła mi się latem, nie znudziła jesienią i wszystko jest na dobrej drodze, żeby również nie znudziła mi się w następnych miesiącach. Z zielenią, z jej ciemnym odcieniem lubimy się już blisko 3 lata. To ewenement na skalę światową, bo chyba doskonale wiecie jak bardzo lubię reorganizować swoją przestrzeń.

Poważnym źródłem moich stresów jest jest ostatnio roślinność pokojowa. Nie wiem czy to sezon grzewczy tak daje im we znaki ale w ostatnich dniach odprowadziłam na miejsce wiecznego spoczynku trzy rośliny. 

Ku uciesze męża padł po dwu dniach od posadzenia padł Starzec Rowleya, a dwa malutkie "Pieniążki" zeżarła jakaś zaraza. Jak ktoś z Was liczył na  młody egzemplarz to niestety będzie musiał jeszcze poczekać.  Pilea Glaucophylla, niezwykle efektowna roślinka, którą możecie zobaczyć na kilku zdjęciach poniżej gubi liście na potęgę i obawiam się, że jej koniec bliski.

Chociaż wydaje się, że to pomieszczenie jest względnie ogarnięte i skończone do głowy jakiś czas temu wpadł mi fajny pomysł, który zamierzam zrealizować w najbliższych tygodniach. Nieco już o nim mężowi wspominałam. Pierwsza jego reakcja była stanowcza i niemal natychmiastowa. Ale się nie poddaję tylko...urabiam, urabiam, urabiam ;-).

A teraz zapraszam Was na spacer po moim salonie i życzę Wam miłego weekendu.

OLA