NIEDZIELNE ŚNIADANIE

Lubię niedzielne poranki:

wstawanie kiedy dom pogrążony jest we śnie i leniwe snucie się w piżamie i szlafroku po kuchni;

zapach świeżo parzonej kawy i ulubione czasopismo w zasięgu ręki.

Cisza zalegająca w domu daje mi wytchnienie po tygodniu ciężkiej pracy,
ale szybko mnie nudzi.
Kiedy tylko dopiję kawę i przejrzę ulubioną gazetę przystępuję do działania.
W niedzielę chcę zacząć dzień od rodzinnego śniadania.
W ciągu tygodnia obowiązki zawodowe i szkolne sprawiają,
że nikt z nas o wspólnych porannych posiłkach nie myśli.
Pięć dni w tygodniu pośpiech to nasze drugie imię.

W niedzielny poranek zabieram się do komponowania śniadaniowego menu.
Jedzenie jest proste, nie wymagające wielkich przygotowań ale smaczne.
Garść rukoli, ser typu parmezan, awokado, suszone pomidory, pomidorki koktajlowe, oliwa, sól i pieprz do smaku - z tego powstaje lubiane przez wszystkich danie .A sałatka,chleb,szynka dojrzewająca, świeżo parzona herbata to przyjemna kompozycja smakowa na udany początek dnia.

 Robię malutkie kanapeczki, kroję owoce, wyciągam ulubione naczynia.
Zanim wstaną moi "CHŁOPCY" staram się dopiąć wszystko na ostatni guzik.
Lubię ich tak rozpieszczać, a ich zadowolone miny to dla mnie najlepsza nagroda.

 Nakrywam do stołu w ciszy, bo nie chcę by moja niespodzianka za szybko się wydała .
Na drewnianej powierzchni buduję obraz.
Mieszam:
geometryczne misy, drewniane deski do serwowania, plasterki orzecha służące za podkładki, czarno białe tekstylia i ceramikę; z pamiątkami po dziadkach: starą cukiernicą i sztućcami.
Dodają świeże kwiaty bez których nie potrafię się obejść.
I dopiero wtedy kiedy każdy element układanki jest na miejscu jestem zadowolona.
Lubię przyjemne dla oka kompozycje.

Drewniane przedmioty kuchenne, geometryczne wzory, dobrej jakości tekstylia, 

misy niczym papierowe układanki przyprawiają o szybsze bicie serca.

Gromadzę to wszystko bez opamiętania, 

mając nadzieję, że moje srocze gniazdo zmieści jeszcze jedną małą "błyskotkę". 

Nie jara mnie nowa kiecka, siódma para butów...tego jestem sobie w stanie bez żalu odmówić. 

Ale nowy kubek to kolekcji to dla mnie prawdziwy skarb.

Z rozległym zapleczem znacznie łatwiej tworzy się ładne domowe kadry.

Najbardziej żałuję, że CELEBROWAĆ śniadanie mogę tylko w niedzielne poranki.
Zdecydowanie chciałabym częściej. Ale przecież jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma ;-).

Przed ósmą wstaje Franek i wtedy nasz dom zaczyna tętnić życiem.

Przytulam Synka, chwilę się przekomarzamy wybuchając śmiechem raz po raz. 

Toczymy " spory" na temat rzeczy nieistotnych, wymyślamy nowe słowa,  biegniemy do sypialni, żeby obudzić męża/tatę, który wstaje z wyraźnym oporem.
Ale wstaje ;).

Przy pięknie nakrytym stole i smacznym jedzeniu toczymy rozmowy o tym jak nam minął tydzień...

na jaw wychodzą "tajemnice", bo tak naprawdę tylko w niedzielę przy rodzinnym śniadaniu Franek 

opowiada o tym co zdarzyło się w szkole - taki typ ( ciężko namówić go do zwierzeń).

Śmiechom i żartom nie ma końca. 

W powietrzu czuć miłość i mam pewność, że to nasz czas, że niedziela jest dla nas ;-).


Miłego poniedziałku i wspaniałego tygodnia.

OLA


Post powstał przy współpracy ze sklepem SCANDIMANIA,
gdzie znajdziecie większość przedmiotów ze zdjęć.
Właścicielka sklepu przygotowała dla Was niespodziankę
ale o tym wkrótce.