JESIENNE TEKSTYLIA

Ucieka mi czas przez palce. Dni, tygodnie zlewają się w jeden. Mijają tygodnie. Już mamy listopad. Pracuję ciężko ale nie będę narzekać. Sama przecież dorzucam sobie obowiązków, stawiam przed sobą nowe wyzwania i staram się nim podołać.
Nie czuję presji...jeśli to co zaczęłam nie pójdzie w dobrym kierunku
nie będę sobie mogła zarzucić, że nie próbowałam ;).

Swoją nową pasją zajmuję się wieczorami...późnymi, bo zawsze na pierwszym miejscu będzie mój syn i jego potrzeby. Kiedy przychodzę z pracy musimy: odrobić zadania, pośmiać się i pogadać jak codziennie.  Do poduszek siadam około 22. Do 24 wycinam i naszywam aplikacje ręcznie. Kiedy już wszystko mam przygotowane mogę skupić się na szyciu maszynowym. Dom zaniedbałam...jest co prawda względnie czysto ale muszę omijać wzorkiem prawie każdy kąt, bo do wyglądu każdego mogłabym się przyczepić.

Czepiam się też swojego ciała, bo dupa rośnie.

 Pochłonięta nowymi wyzwaniami często zapominam zjeść kolację o sensownej porze.

Dźgam igłą po bawełnie dresowej i za każdym razem kiedy przyszyję policzek lub oczko obiecuję sobie, że odłożę robótkę na chwilę i coś zjem. Zwykle chwilkę po północy orientuję się, że skręca mnie z głodu...więc zjadam kolację, myję zęby i w pośpiechu ląduję w łóżku.

Gdybym zagawędziła zbyt długo w łazience pewnie znalazłby mnie tam rankiem mąż ;-). Nigdy nie byłam gruba no ale najwyraźniej starość nadchodzi ;-) a wraz z nią słabsza przemiana materii. Los chce mnie obdarować dodatkowymi kilogramami, a ja nie zamierzam mu na to pozwolić. Moją wirtualną przyjaciółką Chodakowska i jej  skalpele, bo przecież na odwiedzanie siłowni, klubów fitness to ja nie bardzo mam czas, a 40 minut po pracy jakoś udaje mi się wygospodarować.

Dom i ciało zaniedbane  ale będzie jeszcze dobrze ;-).

Remontuję ciało więc i myślę o małych zmianach w moim domu.

Z dnia na dzień dociera do mnie, że zmęczyły mnie tylko dwa kolory w moim domu. 

Lubię czerń i biel latem, bo za sprawą słońca wypełniającego mieszkanie staje się ono bardzo energetyczne...w czasie jesiennych szarówek te barwy nie wpływają na mnie zbyt dobrze. 

Dlatego na sofę  dorzucam spokojnej zieleni, musztardy, szarości i zapalam światełka.

Dekoracje jesienne u mnie skromne ale nigdy jakoś nie lubiłam nadmiaru ;-).
 Inspiracje czerpię z natury: żółte i zielone dyńki ozdobne wyznaczyły tej jesieni kierunek dekorowania ;-).

 Za odłożone grosze mam wreszcie filiżankę, którą chciałam mieć od roku i nie dlatego, że modna, że na wielu blogach ale dlatego,że mi się normalnie po ludzku podoba.
 I dodam jeszcze, że kolejne już złotówy wrzucam do skarbonki  i z pewnością kupię jeszcze niejeden taki kubek w przyszłości.

Dla równowagi kiedy byłam w ulubionym szmateksie ( bo często chodzę i nieraz coś mi w oko wpadnie) nabyłam za 7 zł fajniutki kawałek materiału, który przeobraziłam w poszewkę.
Wzór może trochę wiosenny (tulipany) ale kombinacja kolorystyczna i design rodem z lat 60 mnie urzekły. 

Jakoś tak przytulniej w moim salonie za sprawą tej zgaszonej zieleni i musztardy.
Tekstylia potrafią odmienić wnętrze, a ja w tych kolorach tej jesieni czuję się wyjątkowo dobrze ;-).
A na co Wy stawiacie w te chłodne, szare jesienne dni ;-).

Miłego poniedziałku dla Was i wspaniałego tygodnia.

OLA